Dacht je dat er maar één soort tijger was? Ja, dat is wel zo maar er zijn wel acht ondersoorten. Het begrip ondersoort kun je vergelijken met rassen van bijvoorbeeld honden en katten. Ze zien er soms maar ietsje anders uit maar zijn nog wel hond of kat.

Na ongeveer 100 dagen worden er zo’n 2 tot 5 jongen geboren. De jongen zijn blind en kunnen nog bijna niets. Pas later gaan de oogjes open.

Toen men eindelijk zag dat de tijger bijna uitstierf is er een afspraak gemaakt. Die afspraak noemde men 'de Conventie van Washington'. India verbood de handel in huiden. Handel via Hong Kong en Singapore werd ook verboden.

Tijgers zien er altijd een beetje mager uit. Dat hoort zo bij roofdieren, anders kunnen ze niet goed jagen. Een te dikke tijger krijgt ook snel last van zijn gezondheid.

De mens is de grootste vijand van de tijger. Het aantal tijgers is heel hard achteruit gegaan: in 1920 waren er ongeveer 100.000, in 1940 nog maar 60.000, in 1960 telde men er 30.000 en nu zijn er nog maar ongeveer 5.000 gezien.

In de laatste tientallen jaren is de leefruimte voor tijgers behoorlijk verminderd. De gebieden waarin zij leefden waren nodig voor de aanleg van akkers, steden, wegen, spoorlijnen, vliegvelden en nog veel meer mensendingen.

Er blijven steeds minder bossen over! Ook branden (meestal veroorzaakt door slordigheid van de bewoners) veroorzaken veel schade. Maar soms steekt de bevolking een stuk bos expres in brand om wild te verjagen of om voor zichzelf wat grond kaal te maken om te kunnen verbouwen.