De steur heeft vier voeldraden met ronde punten, waar hij de bodem mee aftast op zoek naar voedsel. Het is namelijk vaak donker en ondoorzichtig zo op de bodem van de zee en de rivier. Op die tastdraden heeft de steur smaakknoppen. Zo proeft dit dier gelijk of dat wat hij vindt te eten is.

Je ziet op de foto dat de uitstulpbare mond van de steur aan de onderkant ligt. Ook op de lippen heeft de steur van die smaakknoppen. Zo struint de steur de bodem en rotsen af als een stofzuiger.
De steur heeft geen tanden. Hij moet zijn prooi in één keer door kunnen slikken.

Ooit van gehoord? Een hele chique snack voor hele rijke mensen, want o, wat is het duur. Op een toastje bij een glaasje champagne. Kaviaar is de naam van eitjes van de steur. Je begrijpt wel dat dit niet gunstig is voor de steur. Maar er ontstond nog meer gevaar.

Ook de rivieren raakten vervuild en er werd veel te veel gevist. Bovendien werden er stuwen en sluizen gebouwd en veranderde men de richting van rivieren. Er bleef dus een onveilige, vervuilde rivier over die niet langer een open weg naar zee gaf voor de trek van de steuren.
En zo gebeurde het dat in 1952 in Tiel de laatste steur werd opgevist…uitgestorven in Nederland.